By 
Η διοικούσα αρχή, για όποιους λόγους και αν εκλέχθηκε, ο βασικότερος μεταξύ αυτών προέκυψε από την πολυετή φθορά του πρώην Δημάρχου Βαγγέλη Λαμπάκη, της παράταξής του Πόλη και Πολίτες, αλλά και την απογοήτευση των δημοτών Αλεξανδρούπολης.
ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.
Η υπερέκθεση του εγώ και κυρίως του αλαζονικού προφίλ που καλλιεργήθηκε μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, θεωρώντας ότι τίποτα και κανένας δεν θα τους έβαζε στο περιθώριο…
ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ
Φυσικά και δεν είναι αυτό η βασική αιτία που δημιούργησε το κενό για διαφορετική απόφαση, αλλά δίχως αμφιβολία συνέβαλε κατά πολύ.
Το σημαντικό που δικαιολογεί την αντίδραση των δημοτών στο να μην αφήσει χώρο για επανεκλογή τότε (ή επάνοδο σήμερα) και ας το κρατήσουμε αυτό γιατί είναι καθοριστικό για τις ερχόμενες εκλογές, είναι η φθορά στην διάρκεια του χρόνου που στο πέρασμα του, τίποτα δεν αφήνει ανεξάντλητο ή Αναλλοίωτο.
Στην μακροχρόνια διοίκηση του δήμου ο Βαγγέλης Λαμπάκης με την παράταξη του, ότι είχε να δώσει το έδωσε… Και ότι καλό ή κακό μπορούσε να κάνει το έκανε. Δεν είχε και δεν έχει τίποτα άλλο πια να δώσει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΜΠΟΥΚΗΣ. ΛΑΘΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗ Ή ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ;
Η δικαιολογημένη απογοήτευση συνδυαστικά με τον θυμό, οδήγησαν τους δημότες σε αναγκαστική επιλογή και μοιραίο λάθος.
Δεν ήθελαν Βαγγέλη Λαμπάκη. Δεν έβλεπαν όμως και χαρακτηριστικά ηγέτη σε κανέναν από τους συνυποψήφιους, αντιλαμβανόμενοι την ίδια φθορά λόγω της πολυετούς επίσης παρουσίας τους στην τοπική αυτοδιοίκηση από θέση αντιπολίτευσης, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Όχι σε βαθμό τουλάχιστον που να εκπέμπουν ενδιαφέρον για ψήφο επιλογής, στην θέση του επόμενου δημάρχου.
Πρόσωπα που όλοι, τους αναγνωρίζουν όσα προσέφεραν. Πρόσωπα σεβαστά, που κανένας δεν μηδενίζει την προσπάθειά τους.
Πρόσωπα κουρασμένα όμως, που εν τούτοις φιλοδοξούν ακόμα και σήμερα να κατακτήσουν τον δημαρχιακό θώκο, δίνοντας τροφή στην αυταπάτη. Αγκιστρωμενοι στο vertigo της φιλοδοξίας τους, δεν αντιλαμβάνονται ότι δεν εμπνέουν.
ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ ΑΞΙΟΛΟΓΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ Ή ΕΣΤΩ ΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΕΣ
Οπότε ο Γιάννης Ζαμπούκης εκμεταλλεύτηκε το “κενό” και οι δημότες αφέθηκαν στην μοναδική τότε εναλλακτική πρόταση. Δεν ήταν επιλογή. Αλλά μονόδρομος για υπέρβαση και προϊόν γενικότερης απογοήτευσης.
Οι δημότες του ανέθεσαν τη διοίκηση του δήμου χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες και χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Και το έκαναν γιατί είτε διαισθητικά, είτε παρακολουθόντας την πολυετή δραστηριότητα της προηγούμενης δημοτικής αρχής, κατάλαβαν ότι εξάντλησε και το τελευταίο απόθεμα των δυνατοτήτων της. Όλα άρχισαν να ατονούν, εκτός από την έπαρση και την πεποίθησή της, ότι μετά από την πρώτη “Λαμπερή” περίοδο δεν θα υπήρχε αντίπαλος να ανακόψει την πορεία της, ακόμα και φτωχή δυνατοτήτων πλέον. Κτιτική αντίληψη…
Η “κάθοδος” ήταν πια θέμα χρόνου. Μέχρι που οι δημότες προτίμησαν με όποιο κόστος, να μην αποδεχθούν αλαζονικές συμπεριφορές. Για να καταρρίψουν το αυθαίρετο συμπέρασμα της παράταξης Λαμπάκη, πως εδραίωσε το δικαίωμα της μονιμότητας.
Ο Γιάννης Ζαμπούκης, σύμφωνα με την άποψη που κυριαρχεί τέσσερα χρόνια μετά, ήταν αναμφίβολα …
Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ
Ήταν όμως και απαραίτητη η παρένθεση ώστε οι δημότες να πάρουν χρόνο για να ωριμάσουν τα πραγματικά κριτήρια με τα οποία θα πρέπει να εκλέξουν τον επόμενο, αλλά και να δώσουν τον κατάλληλο χρόνο για να εμφανιστούν διαφορετικές, νέες και αξιόλογες επιλογές.
Η ΝΙΚΗ ΠΟΥ ΚΥΟΦΟΡΟΥΣΕ ΛΕΥΚΕΣ ΕΠΙΤΑΓΕΣ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΣΕ ΗΤΤΕΣ
Η εκλογική νίκη της παράταξης “Δήμος Για Όλους που Δούλεψαν Μαζί” δεν άργησε να ρθει. Μόνο που οι δημότες έμαθαν εκ των υστέρων, πως ήρθε υπερχρεωμένη… Από λευκές ή υποσχετικές επιταγές!
Έτσι λοιπόν δεν άργησε να διαπιστωθεί αδυναμία διοίκησης και παραγωγής έργου, αφού εγκλωβίστηκε σε δεσμεύσεις που άλλαξαν τα δεδομένα, οπότε και τον σκοπό της ύπαρξης της.
Χρεοκοπημένη πια, σύρθηκε στην “ανυπαρξία” της και το κακό συναπάντημα, την οδήγησε στο κατάντημα να ψυχορραγεί από απανωτές ήττες.
Βάλτωσε κυριολεκτικά στην λάσπη που η ίδια δημιούργησε στο αυτοδιοικητικό περιβάλλον και προσπαθώντας να δημιουργήσει σύγχυση με σκοπό αφενός να βγει αλώβητη στα καθαρά, ενώ αφετέρου ήθελε να εξασφαλίσει με κάθε τρόπο, μία τουλάχιστον ακόμα τετραετία ως διοικούσα.
Ξέφυγε όμως τόσο, που τελικά έζησε την δική της σύγχυση και μάλιστα σε βαθμό, να μην μπορεί να διαχειριστεί ούτε τα στρατηγικά χτυπήματα της αντιπολίτευσης. Ούτε καν αυτά!!!
Αν και ο Βαγγέλης Λαμπάκης έχασε το προβάδισμα, ακόμα και για επάνοδο (θεωρώ) στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές του 2023, επειδή ακριβώς δεν έχει κάτι άλλο να δώσει, στην αντιπολίτευση ο άνθρωπος το χει!
Χαριτολογώντας θα τον παρομοίαζα σαν αλεπού, που ξέρει πότε και πως να πνιγεί κότες.
Ωστόσο, ενώ η εκλογική νίκη πληγώθηκε “θανάσιμα” από ήττες που η μία διαδεχόταν την άλλη, ο εκλογικός νόμος λειτούργησε σαν χειρολαβή του Γιάννη Ζαμπούκη.
Αν δούμε τα πράγματα όπως έχουν, κρατήθηκε διοικώντας εν μέρει. Με συνεργάτες άλλων παρατάξεων. Και επί της ουσίας η Δημοτική αρχή Ζαμπούκη, άσκησε διοίκηση μέσω της οικονομικής επιτροπής και όχι μέσω του δημοτικού συμβουλίου!
Ο Γιάννης Ζαμπούκης (με την παρέα του), αντί να συνδέσει την ευκαιρία που του έδωσαν οι δημότες με καταξίωση στην διοίκηση του δήμου και γενικότερα στην τοπική αυτοδιοίκηση, την συνέδεσε δυστυχώς, με αρνητικό αποτέλεσμα για τον ίδιο και κυρίως για την ευρύτερη περιοχή του Δήμου Αλεξανδρούπολης και τους κατοίκους της.
Η δημοτική αρχή Γιάννη Ζαμπούκη, ότι αξιόλογο αφήνει πίσω της, είναι ανοιχτές πληγές. Ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις και αθέτηση των προεκλογικών της δεσμεύσεων.
Μεταξύ άλλων και ενδεικτικά:
Χαμένες ευκαιρίες για το παρόν και το μέλλον του δήμου. Χαμένα έργα πνοής και ανάπτυξης. Ανύπαρκτα έργα βελτίωσης της καθημερινότητας. Έλλειμμα στις προϋποθέσεις και στις υποδομές του τουρισμού και της τοπικής οικονομίας.
Εγκατάλειψη, αδιαφορία και έλλειμμα φροντίδας ή εξέλιξης σε έργα, δομές και υποδομές που παρέλαβε ως “προίκα” αξιοποίησης, από προσπάθεια και κατάκτηση των προκατόχων του από το μακρινό παρελθόν μέχρι και σήμερα.
Υπερ-Πληθώρα Απευθείας Αναθέσεων, ενώ η προεκλογική δέσμευση του Γιάννη Ζαμπούκη και της παράταξής του ήταν αφοριστική και κάθετα αντίθετη, υποσχόμενος ότι δεν θα υπάρξει ούτε μία.
Αγωγές και μηνύσεις, διαπλοκή, ραδιουργίες και ανορθόδοξη τακτική.
Όπως επίσης άφησε πίσω της, επιλεκτική αξιοποίηση των μέσων ενημέρωσης για την πληροφόρηση των δημοτών, ώστε αυτή να είναι ελεγχόμενη και δομημένη κατά τέτοιο τρόπο που να αποδυναμώνει την αντίθετη άποψη, την άσκηση ελέγχου και κριτικής. Απομονώνοντας φωνές και καταπατώντας αρχές, της ίδιας της δημοκρατίας μας.
Ο Γιάννης Ζαμπούκης, άφησε την υπογραφή του… Στην μοναδική “γκρίζα” σελίδα της αυτοδιοικητικής ιστορίας, του Δήμου Αλεξανδρούπολης.
Είναι απίστευτο πόσες φωνές ακούγονται καθημερινά να λένε… “ΜΑΥΡΗ Η ΩΡΑ που τον ψήφισα“. Οι περισσότεροι αυτό λένε.
Άλλοι επίσης λένε… “ΚΑΚΗ ΜΟΥ ΜΕΡΑ” η Κυριακή που ψήφισα”
Ωστόσο, εκτός από τις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν επιλογές, νομοτελειακά ότι δίνεις παίρνεις. Ή όπως λέει και το σοφό λαϊκό γνωμικό… Ότι σπείρουμε αυτό θερίζουμε.
Το 2019 πράγματι δεν υπήρχαν επιλογές να ενθαρρύνουν και ο μονόδρομος ήταν συνειδητή απόφαση των δημοτών. Παράλληλα ήταν πράγματι και παρένθεση με τον απαραίτητο χρόνο, για να επαναπροσδιορίσουν την θέση τους και την αξία της ψήφου τους, αναφορικά με τα οφέλη του δήμου, το αύριο της νέας γενιάς και το σήμερα, όπως το ζούμε όλοι.
Το 2023 πράγματι επίσης, περιλαμβάνει τις ίδιες αυτοδιοικητικά κουρασμένες φιγούρες. Υποψηφίους από το παρελθόν, που στα πρόσωπά τους φαίνεται η κόπωση και η φθορά.
Αυτό μπορεί να διαπιστωθεί αν όχι με την πρώτη ματιά, σίγουρα με τη δεύτερη! Υπάρχουν όμως και επιλογές που αλλάζουν τους όρους.
Που δικαιώνουν τον χρόνο που δόθηκε για να ωριμάσουν σκέψεις και συνθήκες φέρνοντας μπροστά και το άφθαρτο, το ξεκούραστο, το ικανό με δυνατότητες, να παράξει έργο και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για το καλύτερο αύριο του δήμου Αλεξανδρούπολης, που όλοι διακαώς επιθυμούμε.
Ο χρόνος που δόθηκε από τις προηγούμενες εκλογές μέχρι και σήμερα λειτούργησε ευεργετικά, προσφέροντας σε κάθε δημότισσα και δημότη τη δυνατότητα να επιλέξει, όχι υποκειμενικά ή για λόγους μικρο-συμφερόντων το καλύτερο…
Αλλά αντικειμενικά το σωστό. Για τις καλύτερες μέρες που θα ήθελε στον Δήμο Αλεξανδρούπολης, τη νέα γενιά που την συνθέτουν δικά τους αγαπημένα πρόσωπα και γενικότερα, καλύτερες μέρες για την τοπική κοινωνία.
Οι μονόδρομοι οδηγούν σε αδιέξοδα. Θα το ήθελες ξανά;
Σε αυτές τις εκλογές, η καθεμία και ο καθένας από τους δημότες καλείται να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί.
Όταν όλοι πια, έχουν την απαιτούμενη εμπειρία… Κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Κανένας και καμία.
ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Δεν δικαιολογείται ελπιδοφόρο ρίσκο “ποντάροντας” στην φθορά, στην κόπωση, στην κτητικότητα και τελικά στην αδράνεια της μιας ή της άλλης πλευράς.
Από την επιλογή καθεμιάς και καθενός πλέον εξαρτάται, αν θα συνεχίσει και μελλοντικά να επικαλείται την μαύρη ώρα και την κακή του μέρα, ή θα αποφασίσει σωστά, συμβάλλοντας στην πραγμάτωση της ελπίδας για καλύτερες μέρες!
Ενεργοποιηθείτε. Δεν υπάρχουν περιθώρια για λόγια.
Τα ευχολόγια… Ας τα αφήσουμε στις θρησκείες!
Comments